Reclaim the Middle Ages

Davidi i Michelangelo-s, koka / David of Michelangelo, the head Michelangelo gdhendi atë që sot e quajmë kulmi i artit të skulpturës, Davidin, prej një blloku gjigand mermeri që i kishte bërë të dorëzoheshin artistë të tjerë të mëdhenj të kohës. Blloku ishte tejet i vështirë, kishte shumë guralecë rëre, dhe paraqiste rrezik të madh që çdo vepër e nisur në të, të shkërmoqej në punë e sipër. Michelangelo e mori përsipër punën e refuzuar nga artistët dhe, me entuziazëm, nisi punën për të gdhendur veprën që sot mallëngjen turma. Në 1504, pas tre vjetësh pune mbi mermerin e ashpër sa dhe thyeshëm, Davidi ishte gati për të dalë para porositësve të tij, Këshillit Klerik të katedrales së Duomo-s në Firence. Këtu nis gjenialiteti i plotë që përmbyll Davidin. Michelangelo di Lodovico Buonarroti Simoni Këshilli kishte vendosur ta shfaqte veprën në një pjesë të katedrales por, kur pa interpretimin revolucionar që i kishte bërë Michelangelo heroit të shumëdashu...

Statujë e Shën Gjergjit në Berlin / Saint George's statue in Berlin Tre zotat fillestarë që romakët adhuronin përmbi këdo tjetër ishin Jupiteri, Marsi dhe Kirini. Së bashku, ata formonin atë që quhej Triada Arkaike, e cila adhurohej shumë kohë para të mëvonshmes e më romantikes Triadë Kapitoline e përbërë nga Jupiteri, Juno dhe Minerva. Në këtë Triadë Arkaike, Jupiteri shihej si perëndia më i lartë, ai që përfaqësonte mbretërimin dhe sovranitetin përmbi gjithë universin. Jupiteri / Jupiter Marsi shihej si perëndia luftëtar, ai që siguronte fitoren e që kurrë nuk tërhiqej nga beteja. Marsi / Mars Kirini ishte perëndia më civil, përgjegjës për rregullin e zakonshëm të gjërave, ai që sigurohej që gjithçka të funksiononte rrjedhshëm sipas rolit dhe përgjegjësive të secilit. Kirini / Quirinus Në Trininë e Shenjtë, Perëndia Atë është Kreu i Trinisë, Perëndia sovran dhe Mbreti i universit, siç shfaqet përsosmërisht në Dhjatën e Vjetër. Perëndia...

Zojsi dhe Era / Zeus and Hera Për çdo Shën Valentinin, t’u dridhtë fustani e këmisha për burrin tënd! (Pjesa e mëposhtme është shkruar fillimisht më 14 shkurt 2019.) Ne nuk jetojmë më në kopshtin e Edenit, por Zoti gjithsesi është kujdesur që toka dhe marrëdhëniet njerëzore të kenë rregull edhe pas rënies së madhe. Gruas Zoti i tha: “Dëshirat e tua do të drejtohen ndaj burrit tënd dhe ai do të sundojë mbi ty.” Burrit i tha: “Do të hash bukën me djersën e ballit, derisa të rikthehesh në dhé.” Gjinitë ishin bashkë në fillim të kohërave dhe bashkë e hodhën poshtë përsosmërinë. Bashkë janë edhe sot teksa hedhin (kanë hedhur) poshtë ndërhyrjen e Perëndisë për të pasur rregull e paqe mendjeje e shpirti. Gratë luftojnë për kuota gjinore, sepse e mendojnë dënimin e burrit më të lehtë se të tyrin. E ndërkohë vite të çmuara rinie humbasin, mundësia për familje rrënohet, dhe numri i maceve a kafshëve të tjera shtohet. Harrojmë ndërkohë se jemi duke u sunduar shumë...