"Natë çame" - poezi nga Bilal Xhaferri

Ndali çapin kopeja e ulqve

Në errësirën e thinjur me flokë bore.

Ndali çapin pranë staneve të heshtura

Kopeja e egër e pyjeve çame.

S’dëgjohen të lehura, s’dëgjohen blegërima,

Nuk duken më zjarret ku dremitin çobenët.

Vetëm deti rreh bregdetin me dallgë pa pushuar,

Vetëm hëna porsi dele e ndarë nga kopeja

Nëpër shtigjet e reve baret e vetmuar.

Ndali çapin kopeja e ulqve

Dhe përgjon e uritur në errësirën thinjoshe.

Ku ini ju çobenë me gunat e bardha?

Ku i kini delet që blegërinin kullotave?

Ku i kini qiprat, ku këmborët si këmbana?

Ku i kini qent e staneve, që ulurinin si luanë?

Murrot, balot, gudot – armiqtë tanë të vjetër?

Ku janë që t’u tregojmë me çatallet e hekurt

Sesi në shesh të luftës luftohet për jetën?

Hesht në errësirë Çamëria shkretëtirë,

vetëm dallga rreh parreshtur shkëmbenjtë kryeulur

Dhe jehona e saj e gjerë nëpër natën joniane

Përzihet me ulurimën e ulqve të uritur.

Bilal Xhaferri, 2 nëntor 1935 - 14 tetor 1986.